Lisette is verliefd geworden..

Koh Tao
18/01/2014 - 23/01/2014
Guesthouse: Pier 24

Nadat we ons final exam hadden gehaald begonnen we aan onze laatste twee duiken als open water divers. Het zicht was helaas heel slecht (zo'n 5 tot maximaal 8 meter) maar we hebben een heleboel prachtige vissen, koralen en anemonen gezien. Om mee te beginnen hebben we bijna elke vis uit de film 'Finding Nemo' gezien, alleen de schildpad hebben we weer niet kunnen vinden.. Ook hebben we twee keer een prachtige rog gezien. Nadat onze laatste duik erop zat baalden we stiekem wel een beetje, want het duiken heeft iets ongelooflijk magisch. Wanneer je daar met je kleine groep de bodem afzoekt naar mooie vissen en kleurrijke koralen hoef je eigenlijk over bijna niks na te denken (behalve over ademen en zwemmen) en kan je van alles genieten wat er onder je gebeurd. Helaas zat het er voor ons weer op en moesten wij afscheid nemen van onze dive instructror Shuan. Voor degenen de ook van plan zijn om hun padi te gaan halen of om naar Koh Tao te gaan adviseren wij Planet Scuba aan om te duiken. Wij hebben het ervaren als heel fijn en vertrouwd. De duikinstructeurs zijn allemaal al wat ouder en hebben honderden duiken in hun logboek staan, ze hebben dus veel ervaring en willen hun passie voor het duiken graag delen.

Omdat we door al dat duiken alleen onze eigen straat hadden gezien leek het ons een goed idee om op onze 'vrije dag' het eiland maar eens lopend te gaan verkennen. En gelukkig hadden we na 4 dagen bewolking en wind eindelijk weer wat zon en konden we weer aan ons kleurtje werken op Sairee Beach.

Voordat we het wisten zat Koh Tao er alweer op en moesten we met de boot naar Ko Phangan varen. Met de ingeslagen gember pillen en een rustige zee hebben we de bootreis van 1,5 uur dit keer gelukkig wat beter overleefd.

Ko Phangan
23/01/2014 - 28/01/2014
Hacienda resort

Omdat we zo'n drukke planning hadden gehad op Koh Tao mochten we hier van ons zelf weer een beetje relaxen. Maar het weer zat niet echt mee dus uren zonnen aan de zee ging niet helemaal door. Op een van de laatste dagen hebben we een scooter gehuurd voor de hele dag voor een kleine €5,00, en zijn we lekker het eiland over gegaan. Om te beginnen hebben we een hele klim naar 2 ,wat ze prachtige watervallen noemen, gegaan. Maar ze waren vergeten te vertellen dat het het droge seizoen was en er zo goed als geen water in de watervallen stond. Dat was wel een tegenvaller, aangezien de tocht erheen over het algemeen niet over een nette geasfalteerde weg was. Gelukkig maakte de omgeving een heleboel goed. Na onze wandelingen hebben we lekker gegeten aan zee en kwamen we bij een kleine olifanten dierentuin. Daar hebben we voor €1,25 per persoon de olifanten bananen gevoerd. We vonden ze er best zielig uit zien dus dit leek ons niet echt een goede locatie om op een olifant te gaan zitten. Toen we uit de dierentuin kwamen hadden we een groot probleem, want onze scooter wou niet meer starten. Met ons hart in onze keel probeerden we zelf wat, maar goed, wij vrouwen zijn nou niet echt scooter experts. Aangezien we een formulier hadden getekend met allemaal gekke bedragen, kregen we het al behoorlijk warm van het idee dat hij niet meer wou starten. Een Thaise jongen en een wat oudere Thaise vrouw hielpen ons en begonnen meteen te lachen en te wijzen naar ons. Wat bleek nou ; als je hem wil starten moet hij van de stander af, iets wat ons helaas niet was uitgelegd... Gelukkig paniek om niets. We zijn maar gauw doorgereden naar een strand dat verbonden was met een klein eilandje wat voor de kust van Ko Phangan lag. Daar konden we vanaf het strand over een zandbank naar het kleine eilandje wandelen. Lang konden we helaas niet blijven, want het begon al een beetje donker te worden en het leek ons wel wijsheid om voor het donker in ieder geval in ons resort te zijn. We waren eigenlijk stiekem wel een beetje aan onze scooter gehecht geraakt dus we hadden al snel
besloten dat dit op Koh Samui ook zeker op weer op de planning zal staan.

Koh samui
28/01/2014 - 31/01/2014
Aloha, Lamai

Vanaf Koh Phangan zijn we (alweeeeer) op de boot naar het volgende eiland Koh Samui gegaan. Daar sliepen we in een leuk appartementen complex, een beetje achteraf in de buurt van Lamai Beach. Voordat we op Koh Samui aankwamen vertelde de oma van Lotte dat ze mensen kende die ook op Koh Samui woonden, en dat het leuk zou zijn als we bij ze langs zouden gaan. Dit leek ons een leuk idee, maar ons appartementen complex lag, volgens google maps, nog best een eindje van hun adres af. We hadden het plan om een van de volgende dagen een scooter te gaan huren om naar hun toe te rijden. De volgende dag, onderweg naar het strand, stopte Lisette voor het huis van onze nieuwe tijdelijke buren en zei :"Kijk, hier wonen Nederlanders!" Al kijkend naar het naambordje met de namen Frouk en Reinder, beseften we ons dat dit de mensen waren waar we naartoe zouden gaan! Eerst liepen we maar door, want we hadden nog geen idee wat we zouden moeten zeggen.. Staan er ineens 2 wildvreemde meiden voor de deur! Aan het eind van de middag zijn we, nog een beetje zenuwachtig, bij Frouk en Reinder aan gaan bellen. Achteraf gezien zenuwachtig om niks, want wat zijn het ontzettend leuke en gastvrije mensen!! De vader van Frouk was op dat moment ook op bezoek in Thailand, dus we hebben met zijn 5en de hele middag en avond gezellig gepraat, gegeten en gedronken. Het was een zeer geslaagde avond! Na een korte nacht stonden we weer vroeg op om het eiland te verkennen op de scooter. Onze eerste stop was bij de Tesco Lotus, een mega supermarkt waar je werkelijk alles kunt kopen. Daarna reden we verder opzoek naar the Big Buddha van het eiland en in de buurt moesten er nog een paar tempels zijn. Na het culturele gedeelte van onze dag konden we ook nog wel wat avontuurlijks gebruiken, daarom gingen we toch maar opzoek naar een waterval. Zo'n 20 kilometer verder en na twee keer de weg kwijt te zijn geraakt waren we er dan eindelijk. Maar omdat het dreigde te gaan regen leek het ons geen goed idee. De berg had een idioot stijgingspercentage en dat klimmen met de scooter was ook niet echt een succes.. Vanaf daar hadden we wel zicht op een soort dorp met wel 30 olifanten. Dat betekende snel weer op de scooter en naar de olifanten toe want Lisette is verliefd geworden op de Olies. Eenmaal daar keken we onze ogen uit, de olifanten liepen zo los achter hun baasje aan en volgende ze overal naar toe. Lisette hoopte eigenlijk dat er stiekem een verdwaalde en achter ons aan liep naar huis, maar dat gebeurde helaas niet. Aangezien het bijna 5 uur was en het snel donker zou worden begonnen we met onze terug reis. Onderweg zijn we nog een keer gestopt bij een tempel met een gemummificeerde monnik. Daar stonden twee prachtige Thaise kinderen ons op te wachten met hun voetbal in de hand. We vonden het beide een beetje een rare bedoeling ; de monnik gemummificeerd achter glas. Daarom was Lotte al gauw aan het voetballen met de jongens. Na 3 nachten zat Koh Samui er voor ons op en zouden we per boot naar Phuket gaan. Maar al gauw kwamen we er achter dat ze ons stiekem een ander ticket hadden verkocht.

Phuket
01/02/2014 - 04-02-2014
The Stone Inn

Om 06:00 uur waren we vertrokken uit Koh Samui en om 18:00 uur waren we eindelijk in Phuket. De mevrouw die ons het zogenaamde boot ticket verkocht had even vergeten te vertellen dat we nog even 6 uur in een overvolle bus zonder airco moesten zitten, en om het half uur gingen stoppen voor mensen die langs de weg stonden. Helaas niks meer aan te doen, maar eenmaal in Phuket Town kwam de volgende Thai ons verneuken.. Want er was geen taxi te vinden in het hele Phuket Town dus we zaten vast aan een nep taxi die 900 THB vroeg voor het stukje naar Rawai Beach. Er zat niks anders op en gelukkig was hij goed verdwaald en zaten we zo extra lang in de taxi en kostte het hem lekker veel meer benzine. Na een kleine twee uur hadden we het dan ook gevonden en stond een aardige Zuid-Afrikaanse man ons op te wachten. Wat we alleen niet wisten, was dat we een appartementje gehuurd hadden bij een Muay Thai school.. Daar zaten wij dan ; 2 meiden tussen zo'n 15 fanatieke boksers. Bij het restaurantje die erbij hoorde stonden proteïne en eiwit shakes op het menu i.p.v. milkshakes, dat was wel even wennen voor ons.. De volgende dag hebben we samen met de eigenaar een scooter gehuurd zodat we hem voor een goede prijs zouden krijgen. In die drie dagen hebben we heel wat plekjes en strandjes gezien en waren we er achter dat Phuket echt helemaal niks aan was. In onze ogen waren er veel te veel toeristen en lagen de prijzen allemaal veel te hoog. We hebben ons wel vermaakt maar waren ook erg blij dat we weer verder mochten naar de volgende plek: Krabi.

Krabi
Diamond home resort
04/02/2014 - 12/02/2014

Aangezien het reizen best vermoeiend is, hadden we onszelf 8 nachten in Krabi gegund. Hierdoor hadden we even de tijd om wat te kunnen zien, maar ook om te genieten van het niets doen. Ons resort had echt een abnormaal fijn zwembad en was van twee geweldig lieve Thaise mensen. In tegenstelling tot de rest spraken ze aardig Engels en vonden ze het super dat je bij hun kwam 'logeren'. Ook hebben we daar 2 erg leuke Nederlandse vrouwen ontmoet, waar we de eerste dag gelijk al de hele middag hebben gezeten. Wij dachten dat ze misschien eind 50 waren, maar ze bleken al 72 te zijn! De 2 dames hadden al erg veel samen gereisd en konden ons heel veel vertellen. Verder hebben we daar 2 dagen een scooter gehuurd en zijn naar een warm water bron geweest. Ook hebben we bij onze receptie een leuke eiland tour geboekt ; naar 4 eilanden in een longtail boot. Onze 'boot groep' bestond uit 183645 Chinezen en 2 Nederlanders (wij)... Tijdens het snorkelen bleek dat er geen 1 Chinees kon zwemmen, want hup, daar gingen de zwemvesten aan. Toen wij vriendelijk bedankten voor de zwemvesten, wouden ze ons er bijna eigenhandig in hijsen. Na het snorkelen wou 1 meid nog één keer het water in voor een welbekende Chinese fotoshoot, maar helaas was ze vergeten dat ze niet kon zwemmen, waardoor een jongen (die wel een zwemvest aanhad) haar moest redden.. Op het laatste eiland hebben we aapjes in het wild gezien, die niet alleen in de bomen bleven maar soms ook plotseling op je hoofd springen! We hebben erg genoten van deze dag. Helaas was ons 30 dagen visum op en gingen we met het vliegtuig naar Kuala Lumpur om eens weer te genieten van een 'echte' stad.